تصویری دیگر از حسین درخشان. اینجا من ( سمت چپ حسین ) و بهرام پرتوی در کلاس چهارم دبیرستان خیره به آینده عکسی به یادگار انداخته ایم. آن روزها اگر به ما می گفتند ممکن است روزی دادستان تهران برای حسین، تقاضای اعدام کند، ما از خنده روده بر می شدیم. آن روزها حسین عاشق آوینی بود و حاتمی کیا و آقایش خامنه ای. آن روزها حسین نماز شبش ترک نمی شد. چطور شد که فردی که تمام عشقش شهادت در راه اسلام بود حالا در زندان اوین منتظر سرنوشت است؟ در میان زندانیان امروز چند نفر همچون حسین وجود دارند؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر