ندا جان، شرمسارم از اشک خون آلود مادرت. چنانکه شرمسارم از نگاه مادران ژاله و محمد مختاری و روح الامینی و کامرانی فر و دهها شهید دیگری که جایشان به هنگام هفت سین خالی است. ندا جان! تنها یک در غربت نشسته دور از وطن می تواند حال و روز پدر و مادرت را درک کند. بدان که یاد و خاطره ات هرگز در هفت سین فردای آرزوهای سبز وطن خالی نخواهد ماند. روحت شاد و خاطرت جاودان باد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر