وقتی بی بی سی فارسی نعل وارونه می زند و ده نمکی را هنرمند جا می زند!

گزارشی دیدم از بی بی سی فارسی درباره تحریم فیلم اخراجی های 3 از سوی سبزها و متاسفانه باز هم تلاشی زیرکانه برای تخطئه کردن سبزها. چرا می گویم تخطئه و زیرکانه؟
- گزارشگر و مجری 60 دقیقه تلاش می کنند با این گارد که " هنر به صرف هنر " اهمیت دارد، اصل ماجرا و دعوا را به این سمت ببرند که هواداران جنبش سبز به این دلیل مخالف فیلم اخراجیهای سه هستند که مثلن ده نمکی قبلن از دار و دسته حزب الله و گروه فشار بوده است. نعل وارونه ای که بی بی سی می زند همین جاست. اگر هواداران جنبش سبز خواهان تحریم فیلم هستند نه به سابقه کارگردان آن که به موضوع خود فیلم بر می گردد. بی بی سی یادش می رود که بگوید این فیلم اساساً برای تمسخر جنبش سبز ساخته شده است و دلیل ناراحتی هواداران جنبش سبز از فیلم و موضوع آن همین است نه دعواهای کودکانه ای که بی بی سی تلاش می کند آن را به عنوان موضوع مناقشه جا بزند!
- آیا پوستر فیلم اخراجیهای سه برای اثبات توهینهای مکرر فیلم اخراجیهای 3 به جنبش سبز کافی نیست؟

- منتقدی که به عنوان منتقد به برنامه دعوت شده است نه تنها به این مسئله اشاره نمی کند، بلکه برعکس از تماشاگر بی بی سی می خواهد که دست از تحریم فیلم اخراجی ها بردارد و برود فیلم را ببیند. این آقای منتقد از خودش نمی پرسد چرا این درخواست را از مخاطب بی بی سی فارسی برای فیلم جدایی نادر از سیمین نمی کند که تمام جوایز جشنواره برلین را درو کرد؟ آیا وظیفه منتقد سینما این نیست که از فیلمهایی که دست مایه های فرهنگی بالاتری دارد و توانسته افتخار بین المللی برای کشور کسب کند، حمایت کند؟
- گزارشگر بی بی سی فارسی گزارشش را با یک دروغ شروع می کند: " جدایی نادر از سیمین " جنبش سبز است! همین دروغ او برای نشان دادن وجه زیرکانه بی بی سی فارسی در تخطئه واقعیت کافی است. کجا جنبش سبزی ها گفته اند که جدایی نادر از سیمین نشانه جنبش سبز است؟ گزارشگر که اصلن از فضای ایران پرت است نمی داند که دلیل حمایت سبزها از فیلم جدایی نادر از سیمین بی عدالتی ها و ناروایی هاست که کودتاگران علیه فرهادی صرفن به واسطه حمایت او از جعفر پناهی به کار برده اند.
- گزارشگر در ادامه گزارش به دروغ می گوید " کمپین حمایت از فیلم جدایی نادر از سیمین به ضرر سبزها تمام شده است! " شما از کجا فهمیدی که به ضرر سبزها بوده؟ آیا این جمله من درآوردی و بدون پشتوانه عدد و رقم، رعایت اصول حرفه ای روزنامه نگاری و رسانه است؟ بر اساس آمارهایی که جمهوری اسلامی می دهد اتفاقن جدایی نادر از سیمین فروش خیلی خوبی داشته و بالای 500 میلیون فروخته! گزارشگر هیچ اشاره ای به اکران فوق العاده برای فیلم فرهادی بخاطر استقبال کم سابقه تماشاگران از چنین فیلمهایی نمی کند. امری که برای فیلمی با شرایط جدای نادر از سیمین فوق العاده است. چرا دروغ؟ چرا تحریف واقعیت؟
- مبنای تحلیل گزارش گزارشگر، خبرگزاری فارس است! خبرگزاری که دشمن جنبش سبز است و هوادار سر سخت کودتاگران. خبرگزاری که ساعت 6 روز انتخابات 22 خرداد احمدی نژاد را رئیس جمهور ایران کرد. خبرگزاری که بدترین تهمت ها و دروغها را علیه رهبران جنبش سبز بکار برده است!
- گزارشگر دروغهایش ( یا درحالت خوشبینانه برداشت شخصی خودش ) را اینگونه ادامه می دهد: "  البته شخصیت این دو کارگردان دلیل اصلی جنگ است! " دروغی دیگر که محور اصلی گزارش را می خواهد به دعوای هواداران جنبش سبز با کودتاگران در حد سوابق دو کارگردان تقلیل دهد. حال آنکه اصلن محل منازعه موضوع فیلم و وجهه سیاسی آن است.
- مجری بی بی سی فارسی با هیجانی وصف ناشدنی از منتقد میهمان می پرسد " چرا باید این دعواهای سیاسی وارد فضای فرهنگی شود؟ " ( نقل به مضمون ) او که احتمالن اصلن موضوع فیلم ده نمکی را نمی داند، سئوالی را مطرح می کند که نقیض ماهیت فیلم ده نمکی است. چرا که اساساً فیلم ده نمکی با تار و پودش سیاسی و حمله به سبزهاست.
-  مجری برنامه بارها مسعود ده نمکی را به عنوان هنرمند در کنار اصغر فرهادی می نشاند. آیا هنرمند خطاب کردن مسعود ده نمکی توسط بی بی سی فارسی می تواند حاکی از بی طرفی سیاسی یک رسانه مدعی حرفه ای گری در امر رسانه باشد؟
- بی بی سی فارسی و منتقد دعوت شده به برنامه اش یادشان می رود که طی یکسال گذشته شدیدترین حملات رسانه ای توسط هواداران دولت کودتایی احمدی نژاد به اصغر فرهادی کارگردان هنرمند و پر افتخار ایرانی تنها به دلیل حمایت او از جعفر پناهی شده است. بی بی سی فارسی یادش می رود که مسعود ده نمکی با استفاده از رانتهای قدرت می تواند در شرایطی در ایران فیلم مزخرفی چون مجموعه اخراجیها را بسازد که کارگردانان خوش فکر و خوش ساختی نظیر اصغر فرهادی، بهمن قبادی، عباس کیارستمی، محسن مخملباف، داریوش مهرجوی و رخشان بنی اعتماد صرفن به دلیل نگاه منتقدانشان به شرایط موجود ایران قادر به ساختن فیلم در ایران نیستند.
- از همه تلختر دفاع منتقدی که خودش را مدعی حمایت از سینمای مستقل ایران می داند، از فیلم مزخرف ده نمکی است. البته نمی شود ایرادی به امیر قادری گرفت. بالاخره دارد در ایران و زیر ساطور جمهوری اسلامی زندگی می کند. اما تعجب من از بی بی فارسی است که خودش را بی طرف می داند و به تبلیغ همه جانبه از فردی اقدام می کند که نهایتن فیلمش یک فیلم درجه سه سینمای فیلم فارسی است.
- این گزارش دم دستی و آبکی یکبار دیگر به من ثابت کرد که بی بی سی فارسی، دروغگوی ماهری نیست و به رغم ادعای بی طرفی، رسانه ای محافظه کار و به شدت هوادار حفظ نظام سیاسی حاکم بر ایران است. نظامی که نبودنش موجب تعطیل شدن بی بی سی فارسی و منافع اقتصادی دست اندرکاران آن می شود.