آریا آرام نژاد را دوست دارم. بخاطر شجاعت و صلابتش. بخاطر اینکه هنرش را هرگز قربانی مطامع کوتاه مدت زندگی نکرد. حالا اثری تازه از او منتشر شده است. دیدنش این روزها خیلی می چسبد!
بکش آتش به تقدیرم
منو سانسور نکن این بار
می خوام رو صحنه بمیرم
بپوش پوتینتو دیره
عقلم سرجاشه
برادر پای من گیره
بکش دستاتو رو ماشه
برای لمس آزادی تنم بدجوری می خواره
تمام فکر و ذکر من فقط یه گلوله کم داره
تو از چشمای خو رنگ زنهای شهر بیذاری
بزن خالی شه این عقده بزن آراه تو حق داری
بهشت پاداش دستاته
یه کاری کن که توش جا شی
بزن که پیش سجادت
دوباره رو سفید باشی
بذار تسبیحو تو جیبت
تو پشت گرم باطومه
بزن که خواهرم تنهاست
بزن! پرونده مختومه
برای لمس آزادی تنم بدجوری می خواره
تمام فکر و ذکر من فقط یه گلوله کم داره
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر