فردا به لواسان می رویم تا به مُردگان ثابت کنیم سحابی زنده است

دیدم یکی از مراسم تشییع پیکرمهندس سحابی خبر داده است. حیفم آمد ننویسم که مرگی از این سان را مُردگی نمی دانم. حیفم آمد ننویسم که زنده ماندن من و تو به مُردگی نکردنمان است و مهندس سحابی مُردگی نکرد و مرد. برای همین می نویسم که او نمرده است. نمی میرد. مگر مصدق مرده است؟ یا بازرگان؟ مگر منتظری مرده است؟ چرا اصلن دور برویم؟ مگر ناصرخان حجازی مرده است؟ مرده مائیم که مُردگی می کنیم نه زندگی. زنده آنانند که زنده بودنشان عین خود زندگی بود!
سحابی برای من یک راه بود و هست. مسیری برای «ایران فردا». مردی که سر خم نکرد و تاوانش را هم داد و رفت. برای مرگش نمی نویسم که برای من نمرده است. برای مرگش نمی نویسم که زنده است. مُردگان حقیقی کسانی هستند که  خاک مرگ بر صورت سرزمینم پاشیده اند. و الا مرگ که به زندگی نیست! سحابی زنده است. مرگ کجا؟ سحابی کجا! تکذیب کنید خبرش را سحابی زنده است. زنده می ماند. تا زمانی که شعله حقیقت و حقانیت انسان می سوزد و روشن است.
دیدم دوستی از مراسم تشییع پیکر مهندس سحابی نوشته است. باشد! من هم می نویسم که همه بدانند آن جسد فردا تشییع می شود. اما یادمان باشد که تشییع جسد سحابی، تشییع اندیشه او نیست و نخواهد بود. قرار است پیکر او را فردا از مقابل منزلش در لواسان تشییع کنند. قرار است، فردا، صبح چهارشنبه، پیکر مرحوم سحابی از مقابل منزلش در لواسان تهران تشییع شده و در گورستان همان منطقه به خاک سپرده شود .
منزل مهندس سحابی در لواسان ، بلوار امام خمینی ، بعد از میدان گلن دووک ، خیابان پیام ، خیابان صحرای ناران ، کوچهٔ گلستان ، پلاک ۱۰ واقع شده است.
همه ما باید فردا به آنجا برویم تا به مُردگان ثابت کنیم که سحابی زنده است!